«Чествование книги в Минске подтверждает миролюбивую политику Беларуси»: дзяржаўныя СМІ і чыноўнікі пра ХХХІ Мінскую міжнародную кніжную выставу-кірмаш.

Фота: БелТА

«Единственный источник исторической правды»

17 сакавіка завяршылася ХХХІ Мінская міжнародная кніжная выстава-кірмаш. Улады цалкам падпарадкавалі сабе выставу і выкарыстоўвалі яе, як і іншыя значныя мерапрыемствы, для прасоўвання і падтрымкі дзяржаўнай ідэалогіі.

«Один из инструментов идеологического воспитания – литература. Слово в наше время превратилось важное и мощное оружие пропаганды. Да и вообще, зрелое общество должно быть думающим и читающим. Интернет и социальные медиа конкурирует с книгами за читателя», – агучвае сваё меркаванне ў выніковым рэпартажы пра выставу СТБ. Тэлеканал АНТ таксама ацэньвае кнігі з Мінскай выставы як «единственный источник исторической правды».

Адзін з папулярных наратываў, які гучаў ад міністра інфармацыі Уладзіміра Пярцова, а за ім паўтаралі і дзяржаўныя СМІ, акурат пра супрацьстаянне друкаванай кнігі і Інтэрнэту. Гэта штучна створаны кантраст, які існуе толькі ў свеце беларускай дзяржаўнай прапаганды.

«Интернет зачастую исполняет злую миссию, распространяя лживую, недостоверную и даже вредную информацию о наших странах, народах и исторической правде. В такой период информационного противостояния книга остается единственным незыблемым источником достоверной информации, исторической правды, художественной правды, рассказывающей о жизни, культуре, быте и экономике наших стран», – цытуе БелТА Уладзіміра Пярцова.

Дзяржмедыя распавядаюць пра прэзентацыі новых кніг на галоўныя тэмы сёлятней выставы: 80-годдзе вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў, 30-годдзе прыняцця Канстытуцыі Рэспублікі Беларусь, выбары прэзідэнта Беларусі. Прапаганда прасоўвае менавіта новыя выданні пра Другую сусветную вайну, не гледзячы на вялікую колькасць напісаных раней выбітных твораў, у тым ліку і дакументальных. Менавіта на дакументалістыку пра Другую сусветную вайну робяць акцэнт дзяржаўныя выдавецтвы.  Верагодна, ваенная беларуская дакументальная і мастацкая класіка  транслюе не тыя наратывы, якія сёння неабходны беларускаму кіраўніцтву. Разам з тым, Уладзімір Пярцоў сцвярджае: «Печатная книга остается единственным полноценным, полнокровным источником информации, который не перепишешь и не переделаешь. Это ответственный источник информации, ответственный хранитель истории». 

Кнігі «Генацыд беларускага народу. Карныя аперацыі», «Апошнія сведкі», «Дзеці вайны. Іх дзяцінства скончылася летам 1941» утрымліваюць аповеды сведкаў апісаных падзей. Кнігі Алеся Адамовіча і Святланы Алексіевіч таксама агучваюць галасы жывых людзей, якія бачылі вайну на ўласныя вочы.  Да гэтых твораў арганізатары кніжнай выставы, чыноўнікі і дзяржаўныя медыя не звяртаюцца. Цікава, што выдавецкі праект БелТА  сумесны з Генеральнай пракуратурай і Міністэрствам юстыцыі Беларусі «Апошнія сведкі» мае такую ж назву, што і  адна з кніг беларускай Нобелеўскай лаўрэаткі па літаратуры  Святланы Алексіевіч. У творы пісьменніца сабрала дзіцячыя ўспаміны пра вайну.

«Беларусь – одна из самых читающих стран»

У сюжэтах пра кніжны кірмаш беларускія дзяржаўныя медыя апісваюць яе вялікія памеры, значнасць, дасягненні кніжнага рынку Беларусі. Але ж ні журналісты, ні чыноўнікі не агучваюць даставерных, дакладных, вартых даверу лічбаў. ДзяржСМІ ў пазітыўнай канатацыі паўтараюць, што ў  міжнароднай выставе бяруць удзел 20 краінаў і не ўзгадваюць, што гэта лічба паменшыла з 2019 года, калі краінаў-удзельніц было 37.

«Отрадно, что сегодня Беларусь – одна из самых читающих стран, и цифры это подтверждают. Книжные тиражи за последний год выросли», – без спасылкі на крыніцы сцвярджае СТБ. У рэйтынгах самых чытаючых краінаў свету і Еўропы з розных крыніц Беларусі нідзе няма ў топе.

«Показатели впечатляют: по объему издаваемых тиражей книг на человека наша страна в лидерах не только в СНГ, но и в целом на европейском континенте. На одного жителя страны приходится 2,35 экземпляра. Растет также интерес к чтению среди молодежи», – транслюе свае ўласныя ацэнкі АНТ. Медыя не параўноўвае паказчыкі беларускага кніжнага рынку і еўрапейскага, ці з асобнай краіны Еўропы. За 2022 год у Беларусі было выдадзена 8,586 кніг і брашур тыражом у 20 млн экзэмпляраў. Гэта адзін з найменшых паказчыкаў за апошнія 10 гадоў, згодна з дадзенымі Белстата, пра што дзяржаўныя СМІ не ўзгадваюць.  Беларускія дзяржаўныя СМІ на фоне ацэнак пра поспехі беларускага кнігадруку не ўзгадалі, што ўлады ліквідавалі беларускія прыватныя выдавецтвы  «Лімарыус», «Янушкевіч», «Галіяфы» і «Кнігазбор».

Германія ў 2022 годзе выдала 64,278 назваў кніг, а  агульны аб’ём продажаў у кніжнай галіне склаў 9,44 млрд еўра. Па гэтаму паказчыку Германія займае 4 месца ў свеце. Пры параўнанні сітуацыі на нацыянальных кніжных рынках, еўрапейскі статыстычны камітэт арыентуецца на аб’ём продажаў, што значыць, на якую суму набылі кніг жыхары пэўнай краіны, а не агульны тыраж, як гэта робяць беларускім чыноўнікі і СМІ. Тыраж, як гэта было ў выпадку з кнігай  «Генацыд беларускага народу. Карныя аперацыі», якая выйшла накладам 20 тысяч асобнікаў, можа быць дзяржаўнай замовай і не сведчыць пра цікаваць людзей да кнігі.

«Чествование книги в Минске подтверждает миролюбивую политику Беларуси».

Міжнародная кніжная выстава не стала выключэннем, і беларускія чыноўнікі скарысталі факт яе правядзенне, каб стварыць штучны кантраст паспяховай Беларусі з краінамі Захаду і пахваліць афіцыйную палітыку. Так, Пярцоў сцвярджае, што «Чествование книги в Минске подтверждает миролюбивую политику Беларуси».

«В день, когда мы чествуем книгу, хочется отметить, что в тот период, когда на Западе кто–то вкладывает деньги в формирование вооруженных объединений у наших границ, на юге идут военные действия, мы в Минске отмечаем праздник книги. Мы чествуем культуру книгопечатания, книгоиздания и высокого литературного слова. Наверное, это и есть подтверждение удачной миролюбивой политики, которая проводится в нашей стране под руководством нашего Президента», – сказаў Уладімір Пярцоў.  Разам з тым,  Германія праводзіць два найбуйнейшых кірмаша ў Заходняй Еўропе Франкфурцкі і Лейпцыгскі.